Buram buram edebiyat kokan bir kitap. Nuri Pakdil üniversite yıllarında tanıdığı şair-yazar Fethi Gemuhluoğlu'na olan hayranlığını, daha doğrusu onun insanlara, olaylara, kitaplara, edebiyata, sanata, yaradana ve hayata dair pek çok şeye olan bakış açısına hayranlığını farklı açılardan ele alarak anlatmış. Çağdaş insanın, yalnızlığı, sorumlulukları, birbirine tutunma, bağlanma ihtiyaçları, vicdanla olan muhasebesi oldukça edebi bir dille anlatılmış. Okurken zaman zaman sözlüğe başvurmak zorunda kaldım. Yazarın sıkça kullandığı kelimelerden bazıları; duyumsamak, ayrımsamak, anamalcılık, üleşimcilik, ilenç, ezinç, erinç, uygulayımbilim, devinimleşmek... Bu ve benzeri kelimeler yazıyı biraz zorlaştırsa da farklı bir tat vermiş konulara. İnsanın kendini sorguladığı fazlaca yer var. Başta kitaba çok ısınamasam da (ki tür olarak çok sık okuduğum bir tür olmadığı için de olabilir) alışınca daha rahat okudum. Çok kısa bir kitap zaten, o yüzden insanı sıkmadan bitiveriyor.
Birkaç alıntı yapmak istiyorum:
Fethi beyin kitaplarla ilgili bakış açısını "Hiç kimsenin, O'nun bir kitabı karıştırışındaki sıcaklıkla karıştırdığını görmedim kitapları. Bir annenin çocuğuna dokunuşundaki yufka yüreklilikle yaklaşırdı kitaba. Merhametle, yani. Bir canlı gibi görürdü kitabı, öyleydi bakışı kitaba O'nun." şeklinde ifade ediyor. Anlatımında hep bu şiirsel dili kullanmış, bol devrik cümlelerle.
Fethi beyin sanata olan bakış açısına pek çok bölümde yer vermiş, Fethi beyin "İnsanın içindeki buzullar; sanatın, edebiyatın verdiği ısıyla, insan sevgisiyle kolayca eritilebilir. Umut var insanda hala." sözleriyle ifade etmiştir bu bakış açısını.
İnsanın gelişimiyle ilgili şu görüşlere yer vermiştir bir bölümde: "Bir çelişki gibi görünse de, insan kendi kendinin de engeli olabilir: yaratılış bilgeliğini kavramaya doğru ilerlemeyen insan, bunun gereği zihinsel edinimlerini manevi kaynaklarla donatmayan insan, sürekli kendini bir tembelliğe iten insan, kendi kendinin de engeli olur. Aşmaya, daha ileri varmaya engel olur....Yürüyüşte yolun temizlenmesi gerekli: sanatın, edebiyatın bir işlevi de, en azından yolu temizlemektir, yolu açık tutmaktır."
Yazar normalde çok fazla üzerinde düşünmediğimiz basit kavramları derinlemesine irdelemiş. Biraz felsefeyle de ilgilenenlerin hoşuna gidecek bir kitap.
Kahramanmaraş'ın yetiştirdiği yazarlardan biri olan Nuri Pakdil'in okuduğum ilk kitabı. Maraş'ta yaşayan biri olarak bu yörenin yazarlarını tanımak ve daha fazla eserlerini okuma isteği uyandırdı bende.
Sayfa sayısı: 80
Yayınevi : Edebiyat Dergisi Yayınları
İlk Basım yılı : 1979
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder