Bana hediye gelen yılın ilk kitabıydı. Biraz uzun sürdü okumam çünkü sadece geceleri okuyabildim. Tarz olarak kişisell gelişimi amaçlayan bir romandı.
Kitabın konusu, bir zamanlar maddi olarak cok iyi durumda olan bir adamın iflas edip dibe vurduktan sonra yaşadıkları, çabaları.
Kitabı okurken sürekli bir şükretme duygusu hissettim, romanın amacı da zaten bu görünüyor. Hayatta ne kadar batarsak batalım, başımıza ne kadar kötü olaylar gelirse gelsin şükretmeyi, pes etmemeyi, mücadele etmeyi ve Allah'a güvenmeyi, her işte bir hayrın olduğunu mesaj veriyor anlatılan her olayda.
Karakter bakımından çok zayıf, esas olan tek bir karakter var diğeeleri figüran gibi ama zaten dediğim gibi sadece roman olsun diye yazılmamış, bir farkındalık yaratma gayesi var.
Kitapta altı çizilecek çok söz vardı. Birkaç tanesini buraya alıyorum.
"Yaşamak, yarın ya da dün ne yaşadığın değildi; yaşamak, şu an ne yaşadığındı. Bu yüzden yarının endişesini veya dünün hüznünü yaşamaktansa bugünün mutluluğunu yaşamak gerekirdi."
"Hakkın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine, teslim ol. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir, diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?"
"Her yolu denedim olmadı diyorsan, mutlaka denemediğin bir yol vardır. Hala nefes alıyorsan demekki bir şansın daha var."
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Genel olarak beğendim diyebilirim. Yıla başlarken beni böyle düşündüren bir kitap okumam anlamlı oldu en azından.
Anlatımı çok sade ve anlaşılırdı hatta bazı yerlerini sesli olarak 8 yaşındaki kızıma da okudum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder